Hans Pont

Het begon al toen ik als jongetje van zes met mijn vader mee de kast in mocht waar hij afdrukjes ging maken, zwart-wit. Dit jongetje kon net over de rand van het ontwikkel-schaaltje kijken en zo beleefde ik het wonder van het opkomende beeld.
Door de jaren heen groeide ik van zwart-wit contact-afdrukjes, vergrotingen, kleurenfoto’s en dia’s en beleefde dus steeds nieuwe dingen. Werkzaam in de grafische industrie kwamen andere materialen ook in beeld en haalde ik heel andere trucjes daarmee uit.
Later maakte ik dia-overvloei series, 2 projectoren aangestuurd door een bandrecorder met timing op de muziek, waarbij de kleurenpracht in een donkere zaal heel fraai op het scherm kwam. Kunt u zich voorstellen dat de Eiffeltoren in Parijs op het scherm stond te dansen?
Zo’n 20 jaar geleden kreeg de digitale fotografie voldoende kracht om bestandjes te bewerken en grotere afdrukken te printen. Daar voel ik mij prettig mee en hoop dat nog lang vol te houden.
Hans Pont